Thijmen Krikke gaat elke zaterdag op zoek naar kunst in de kringloop: “Het is een verslaving”

Voor Thijmen Krikke uit Langweer is zaterdag ‘kringloopdag’. Met zijn broodbak gevuld met vier boterhammen en een beker drinken gaat hij elke zaterdag op pad. Hij heeft vier vaste routes, waardoor hij elke maand zo’n dertig kringloop-adressen in Friesland bezoekt. Geen idee wat hij die dag tegen gaat komen en wat het hem brengt. Tot hij dat ene schilderij of dat ene beeld vindt waar zijn hart een sprongetje bij maak. “Dat kriebel-in-de-buik gevoel”, zoals Thijmen dat zelf omschrijft. We zochten hem op in de kerk van Haskerhorne waar hij op dat moment zijn eerste grote expositie heeft.  

Hoe mooi is het dat hij hier in Haskerhorne zijn eerste expositie heeft als je bedenkt dat Thijmen Krikke precies hier opgroeide. In een gezin met een jonger broertje en zusje speelde hij als kind graag ‘meestertje’; Thijmen mocht graag bepalen wat de rest ging doen. Niet gek dus dat hij jaren later met heel veel plezier veertien jaar als leerkracht voor de klas heeft gestaan. Vrij snel werd hij directeur van de basisschool en dat is hij inmiddels al vierentwintig jaar. Thijmen Krikke is directeur van meerdere basisscholen geweest, en momenteel heeft hij er twee: de openbare basisschool in Scharsterbrug en die in Langweer. Hij woont in Langweer met zijn vrouw en dochter (20) en zoon(17).

Stinkende oude meuk voor een rare kwibus

Zo’n vier jaar geleden begon Thijmen het leuk te vinden om naar kringloopwinkels te gaan. De allereerste keer was hij daar samen met zijn vrouw, maar die was niet zo gecharmeerd van deze uitjes. Ze vond het er stinken en beschouwde het als oude meuk. Thijmen gaat daarom alleen op pad. Mits ze ergens in het land zijn en hij ‘toevallig’ langs een kringloop komt. Dan wacht zijn vrouw in de auto.

Thijmen omschrijft zichzelf als een ‘rare kwibus’, althans zo zien zijn vrienden hem, denkt hij. Ze doen een beetje gekscherend over zijn hobby en zijn verzameling, meent Thijmen. Hij lacht: “In de WhatsApp-groep heb ik een berichtje gezet dat ik deze expositie heb, maar ik verwacht niet dat ze komen kijken.” We lopen rond in de kerk en bekijken zijn verzamelde werk. Alles is netjes en zorgvuldig bij elkaar gezet, zodat het aantrekkelijk oogt voor de bezoeker. Schilderijen, met een bijpassende vaas, vilten schaal en houtsnijwerk. Samen versterkt het elkaar. In de ambiance van de kerk komt het verzamelde werk goed tot zijn recht. Overigens wordt in de kerk in Haskerhorne maar de helft van zijn verzameling geëxoposeerd. Thuis heeft hij een kamer waar hij de andere helft heeft staan. Binnenkort gaat er ook een deel naar het ziekenhuis Tjongerschans in Heerenveen en het Antonius ziekenhuis in Sneek voor een expositie.

‘Tussen kunst en kitsch’-ervaring

In het begin kocht Thijmen vazen, glaswerk en schalen. Die heeft hij inmiddels weer verkocht of weggegeven. Zijn interesse wisselt ook. Eerst kocht hij met name zwart-wit kunst: schilderijen, etsen, zeef-en lino drukken. Later kregen ook de kleuren in kunstwerken zijn aandacht. Zijn tactiek? Hij let vooral op de handtekening. Kan hij achterhalen wie de kunstenaar is? Kan hij iets vinden op Google? Ook komt hij graag achter de titel van het werk. Als de kunstenaar nog leeft, dan vindt hij het leuk om contact te zoeken. Thijmen vertelt een anekdote over een bijzondere vondst.

Zo vindt hij op 21 oktober 2021, na een bezoek aan een voetbal-uitwedstrijd met zijn zoon, in de plaatselijke kringloopwinkel een kunstwerk van ene P.C. Bos. Hij koopt het voor acht euro, wat hij eigenlijk aan de hoge kant vindt, maar iets in hem zegt dat hij dit toch mee moet nemen. Hij ontdekt terwijl hij het werk op Google opzoekt, dat ene P.C. Bos op 23 oktober in Galerie Autrevue in Heerenveen zijn boek signeert. Thijmen twijfelt geen moment en gaat naar de signeersessie toe. Hij loopt op de heer Bos af en zegt: “Ik heb maar één vraag, is dit werk van u?” De kunstenaar kijkt verbaasd op en geeft aan dat het inderdaad zijn werk is en vertelt Thijmen dat hij het veertig jaar geleden heeft gemaakt. Hij vraagt aan Thijmen: “Wat heb je ervoor betaald?“ Thijmen antwoordt dat hij er acht euro voor heeft betaald, waarop de kunstenaar vertelt het werk toentertijd in opdracht te hebben gemaakt en voor tweeduizend gulden te hebben verkocht. (Paul Christiaan Bos (Haarlem, 1956) is volledig autodidact kunstschilder. Zijn schilderijen zijn verspreid over de hele wereld  - red.).

Een bijzonder verhaal, dat zo in het tv-programma ‘Tussen Kunst en Kitsch’ zou kunnen passen. En dát is wat Thijmen Krikke zo leuk vindt aan het verzamelen; dát is waar zijn hart sneller van gaat kloppen. “Als ik weet van wie het kunstwerk is, het verhaal achter het werk weet, dan is het voor mij compleet. Dát is mijn schat, níét de waarde”, zegt hij. En dan, gekscherend: “Al denkt mijn zoon daar anders over.”

Jas voor vijf euro

Sommige handtekeningen zijn ook echt moeilijk te ontcijferen en hij komt ook namen tegen van mensen waarvan hij het niet verwacht, zoals Sylvia Kristel, Ria Valk of Viola Holt. Enthousiast staat hij ineens op en pakt een ets van Philip Wiesman. “Toen ik deze googelde, kwam ik alleen een klein deel van zijn werk tegen en niet de kleuren die er aan de zijkanten bijstaan op dit exemplaar. Het blijkt een schets te zijn, een werkexemplaar”, aldus Thijmen. Doordat hij contact zoekt met de kunstenaars hoort hij het verhaal erachter en de kunstenaars vinden het ook heel bijzonder om hun oude werk terug te zien.

Zijn kringloop-interesse breidt zich verder uit; zo vertelt hij mij tussen neus en lippen door dat zijn colbertjasje ook van de kringloop is. Ooit vond hij een jas voor vijf euro; die nam hij mee tijdens een uitje naar het Kröller-Müller Museum in Otterlo. De hele dag paste hij zuinig op zijn jas die achterop zijn fiets lag. Toen ze thuis kwamen, bleek hij zijn jasje toch te zijn vergeten. Niemand begreep waar hij zich druk om maakte, want het jasje was tenslotte maar vijf euro. “Maar hij zat zo lekker”, zegt Thijmen lachend. Drie weken later waren ze weer in de buurt van het museum en hij besloot toch de gok te wagen en warempel, na een uur zoeken lag zijn jasje er nog. Als een kind zo blij kwam hij terug bij de auto mét zijn jasje. “En ik heb hem nog, hoor”, grapt Thijmen.

Positieve reacties

Bezoekers van de tentoonstelling laten reacties achter in het expositieboekje of vertellen hem persoonlijk wat ze ervan vinden. Dat is “boven verwachting”,  zegt Thijmen. “Ineens hoor ik de positieve reacties van mensen die het mooi vinden wat ik heb verzameld; dat is toch ook wel verrassend om te horen.” Ook bij Omrop Fryslân hebben ze Thijmen in middels gevonden; hij mocht er vertellen over zijn expositie.

De expositie ‘Krikke’s Kunst uit Kringloop’ in Haskerhorne is inmiddels afgelopen. Van al het verzamelde werk en de verhalen die daarbij horen, houdt Thijmen een map bij. “Het is wel een verslaving geworden, wanneer stop je, hè?”, vraagt hij zichzelf bijna retorisch af. Voorlopig denk ik dat Thijmen Krikke nog steeds op elke zaterdag vier boterhammen smeert en op pad gaat, op zoek naar nieuwe schatten met een verhaal.

Tekst en foto’s: Lotte van der Meij