Wopke van der Molen, alias Dr. TammTamm: “De mooiste taal is instrumentaal”

Algemeen
Afbeelding

SNEEK - Als ik op een mooie oktobermiddag in Sneek de woning betreed van Wopke van der Molen, alias Dr. TammTamm, ademt alles muziek. In de kamer staat een half drumstel, djembés, sambaballen en andere, voor mij vreemde percussie-instrumenten. Als we aan de keukentafel zitten hoef ik maar een paar steekwoorden te laten vallen en Wopke brandt los. Want over muziek raakt hij niet uitgepraat.

“Mijn wiegje stond in Seoul, Zuid-Korea, maar mijn biologische ouders hebben mij, toen ik vijf weken oud was, aangeboden ter adoptie. En zo werd ik liefdevol opgevangen door heit en mem Van der Molen in Sneek en kreeg ik de naam Wopke, vernoemd naar mijn pake. Ik draag die naam met trots, omdat de naam in combinatie met mijn uiterlijk erg onderscheidend is.’ 

Muziek vanaf de rammelaar
“Al op jonge leeftijd kwam ik in aanraking met muziek. Toen ik nog in de box lag, sloeg ik al de maat met mijn rammelaar en mijn moeder zei altijd dat ik eerder kon zingen dan praten. Mijn beide ouders waren muzikaal en stimuleerden mij. Al op zesjarige leeftijd speelde ik het klassieke kerstrepertoire op het orgel in een volle kerk. Bij toeval belandde ik achter een drumstel en slagwerkdocent Arjan Oosterhout moedigde mij aan om daar mee door te gaan. Eigenlijk werd ik al vanaf mijn zestiende professioneel muzikant.”

Jamsessies van acht tot vier ‘s nachts
“Ik ontdekte het fenomeen ‘jamsessies’ in de Leeuwarder muziekcafés. Dit was een openbaring want zo leerde ik spelen met verschillende muzikanten. Er waren avonden dat ik om acht uur met drummen begon en om vier uur s ochtends de laatste klap gaf. Deze lange sessies gaven mij de kans om veel te spelen en waren daardoor ontzettend leerzaam. Zo kreeg ik allerlei muziekstijlen onder de knie.”

Spelen voor 50.000 man
“Door al dat sessiewerk werd ik veel gevraagd door bands. Zo speelde ik in de  Reggae/Soca/Merengue-band Freez Careeb en in het Top100 orkest Flashback. Ook doe ik tegenwoordig invalwerk voor onder andere Grytz en Grize, Hayfever, Two-Faces en Deadline. Eén van mijn grootste optredens was tijdens het WK voetbal in Duitsland. Daar speelde ik voor 50.000 man met de band Groev. Om te mogen optreden in een vol stadion voor zoveel mensen is ultiem kicken.”

Energieke showdrummer
“Eén van mijn fijnste complimenten was tijdens het Haagse Beatfestival. Ik drumde daar met The Crazy Rockers en leden van de Golden Earring. Cesar Zuiderwijk kwam op mij af en zei met een knipoog: ‘Doe je vanavond een beetje rustig aan. Niet teveel show maken, want anders hoef ík straks het podium niet meer op.’ Ja, ik ben een energieke showdrummer. Je moet de mensen wat bieden. Maar ik besef wel dat het publiek niet alleen voor de drummer komt en daarom ben ik altijd dienend en pas me aan bij de melodie en de heersende, muzikale opvatting van het liedje. Mijn grote voorbeelden zijn Steve Gadd, drummer bij onder andere Eric Clapton en Paul Simon; Stewart Copeland van The Police en Jeff Porcaro van Toto. Fantastische drummers, maar niet overheersend.”

Wop is de BOB
‘Dr. TammTamm is mijn artiestennaam, maar ook de naam van mijn boekingskantoor. Men kan mij bellen voor elke muzikale gelegenheid en ik zoek daar dan passende muzikanten bij:  rock, top 100, jazzcombo, DJ’s of wat men maar wil. Uiteraard doe ik zelf mee en dien tegelijk als contactpersoon. Als je op zoek bent naar smeuïge, ranzige verhalen, dan moet ik je helaas teleurstellen. Ik ben een nette muzikant, gebruik geen drugs en drink zelden alcohol. Dit tot grote vreugde van mijn bandleden, die dan roepen: ‘Wop is de BOB!’ Ik rijd daarom meestal. Mijn sportieve rijstijl is wijd en zijd bekend in de muzikantenwereld: Ik rijd nooit harder dan 110 kilometer per uur. ‘Je rijdt als een oude oma’, roepen ze dan van af de achterbank”.

Muziek als levensstijl
‘Muziek is niet alleen mijn passie, maar ook mijn levensstijl. Als academisch geschoolde zou ik met een fulltime baan wellicht meer geld kunnen verdienen, maar ik kies vanuit mijn hart. Me helemaal ‘inleven’ in de muziek, om me ‘uit te leven’ achter de drums. Ik streef ernaar om mijn mede-muzikanten mee te nemen in de ontstane energie. Als de bandleden elkaar dan - in muzikaal opzicht - goed beginnen aan te voelen, ontstaat er iets wonderlijks, waardoor die energie overslaat op het publiek.

En er zijn van die avonden dat alles klopt: de muzikanten zijn in vorm, het licht en geluid is perfect en het publiek heeft er zin in. Dan is muziek maken magisch en dat is met geld niet te betalen!”

Vijf cijfers voor…

Levensvragen voor Wopke van der Molen / Dr. TammTamm

Werk: 9
‘Gelukkig is het coronavirus zo goed als weg, worden maatregelen versoepeld en trekken de boekingen weer aan. De pandemie heeft mij in 2020 zestig optredens gekost. Ik heb prachtig werk, dat ik naar eer en geweten kan doen in combinatie met vrijwel alleen maar leuke dingen,’

Vrienden: 9
‘Veel sterfgevallen op jonge leeftijd - mijn moeder en veel beste vrienden - hadden een enorme impact op mijn leven. Daardoor ben ik de mensen om mij heen meer gaan waarderen. Tegenwoordig heb ik gelukkig vrienden waar ik mijzelf kan zijn. En ik heb een klik met veel geweldige muzikanten.’

Gezondheid: 8
‘Ik hoop dat ik zo fit blijf en net zo lang kan musiceren als Woody Brunings. Hij was vroeger mijn leraar Duits en nu zit ik met hem in de band The Crazy Rockers. Hij is 83 jaar and still going strong!’

Tevreden met jezelf: 8
‘Gelukkig heb ik de pandemie zonder kleerscheuren overleefd. Vanzelfsprekend ben ik trots dat ik met mijn muzikale talenten mensen blij kan maken.’

Leven: 8
‘Er is nog zoveel te leren en te ontdekken. Ook in muzikaal opzicht en dat houdt het leven spannend en uitdagend. Ik geef het leven een 8 omdat het nooit een 10 kan zijn. Perfect bestaat niet. Maar het leven is wel te kort om alles te ontdekken.”

Beeld: Laura Keizer

Tekst: Freddy Scheltema