Column Josko-’Goethe en de Corona-generatie’

Gelukkig zijn we intussen met z’n allen een stuk verstandiger geworden. Hoewel, een deel van de hedendaagse jeugd (het zou mij niet verbazen als zij straks de corona-generatie heten) staat wat ambivalent in het hele Corona-gebeuren. Ze vinden het linke soep, maar gaan ervan uit dat de soep niet zo heet gegeten wordt als ie wordt opgediend. De eerste berichten lijken dit idee te bevestigen, jongeren lijken minder snel besmet te worden en als ze wel zijn geïnfecteerd, lijken ze minder last te hebben van de symptomen. Weten we dit zeker? Nee. Er is geen tijd geweest voor kwalitatief goed en grootschalig onderzoek. Het blijft dus een wilde gok om een lock down party te bezoeken of om gezellig met vriendinnen te gaan shoppen.

Sneek-Ik heb geen idee hoe ik mij zou gedragen als ik weer zestien was, misschien zou ik ook lock down party’s bezoeken. Zelf behoor ik tot de PATAT-generatie, opgegroeid begin jaren ’80. We hadden cassettebandjes en walkmans, iPhone-achtige apparaten zagen we alleen in Startrek. Om een elektrische auto werd hard gelachen, het was de tijd dat je de volle mep uitlaatgassen gretig je longen inzoog om een verlaagde Opel Manta van zo dichtbij mogelijk te zien optrekken. De generatie na mij kreeg auto’s met katalysator, hoofdsteunen én autogordels op de achterbank. Misschien heten zij daarom de ACHTERBANK-generatie. Vandaag de dag worden auto’s niet eens meer geleverd met een asbak, onze generatie rookte nog vrolijk mee. En wat statistisch gezien onmogelijk leek, is toch gelukt, we bereikten zonder kleerscheuren de volwassen leeftijd.

En ook volwassenen staan alsof er niets aan de hand is, op elkaar geklit in speeltuinen, noch Rutte noch het RIVM kan hen ervan weerhouden in groepjes vertederd te staan kijken, hoe hun kroost over elkaar heen buitelt op de glijbaan. Kan geen kwaad toch, kinderen onder de twaalf? Dat is niet zogezegd. Wat wel is gezegd, is dat de kans dat kinderen anderen besmetten (ook zogenaamde risicogroepen) reëel is. Moet deze categorie kwetsbare mensen straks net als in Italië, happend naar lucht in een afgeladen gang van het ziekenhuis sterven, als de intensive care overbelast raakt, omdat wij onze verantwoordelijkheid niet hebben genomen?

Waarom doen we dit, kinderen samen laten spelen, terwijl we weten dat dit eigenlijk niet kan? Vanuit onze expertise als coaches kunnen we dit uitleggen aan de hand van het Werther-effect. Het is wat men ‘sociale bewijskracht’ noemt. Je kunt het ook na-apen of meeloopgedrag noemen.

Goethe schreef in 1774 een boek waarin de suïcide van een jongeman genaamd Werther aan bod komt. Verschillende landen moesten het boek verbieden. Na publicatie ervan werd Europa overspoeld door een golf zelfmoorden. Het werd snel duidelijk: mensen imiteren graag anderen, ook als iets niet een goed idee is. Waarom? Het scheelt eigen denk- en uitzoekwerk, dus als je hetzelfde doet als anderen, dan komt het vast wel goed. Niet dus.

Laten we deze intelligente lock down een serieuze kans geven. Daarvoor zullen we ons verstand moeten gebruiken. Veel jongeren en hun ouders laten zien hiertoe in staat te zijn. Als we samen nog even volhouden kan het binnen een paar weken allemaal achter de rug zijn. Dus blijf lekker thuis, speel in de tuin, op je zolder of op de vloer van de huiskamer. Gebruik je creativiteit én neem je verantwoordelijkheid. Het kan ook jouw opa of oma zijn wiens leven je ermee redt.

Josko is mindfulness en weerbaarheidstrainer bij Univogue. Als gecontracteerd zorgaanbieder in Súdwest-Fryslân helpt Univogue -bij een veelvoud aan hulpvragen- cliënten weer GRIP te krijgen op hun leven.  

Foto: Jolanda Siemonsma Fotogafie