D66’er Ojanne de Vries-Chang heeft sociaal-liberaal bloed door haar aderen stromen

HEERENVEEN - Ojanne de Vries-Chang heeft sociaal-liberaal bloed door haar aderen stromen. Ze is 37 jaar, registeraccountant, en sinds 2018 raadslid voor D66 in de gemeenteraad van Heerenveen. Getrouwd en moeder van drie zonen. 

Dit jaar stond ze op de kieslijst van D66 voor de Tweede Kamerverkiezingen. Weliswaar op de 40^e plaats, maar op termijn hoopt ze op een ‘hogere klassering’, omdat ze naar eigen zeggen “politiek van betekenis wil zijn.” Wat zijn haar haar motieven om een zetel voor D66 op het Binnenhof te ambiëren?

Maar eerst: wie is Ojanne de Vries?

“Even met zevenmijlslaarzen: ik ben geboren en getogen in Heerenveen. Als oudste dochter van Chinese ouders die hier dertig jaar geleden aan de Lindegracht een eigen restaurant, Nin Hou, startten. Mijn twee zusjes en ik hielpen mee in de zaak, dat hoorde erbij. Na mijn studie Accountancy aan de Noordelijke Hogeschool ging ik aan de slag bij Deloitte in Leeuwarden en maakte daarnaast mijn studie voor registeraccountant af op de universiteit.”

Met haar man, Gijs de Vries, zette ze drie jongens op de wereld: Daan, Alex en Bram, van respectievelijk acht, zes en vier jaar.

Waarom D66?

“Het sociaal-liberale gedachtegoed van D66 spreekt mij aan. Sociaal-liberalen nemen de vrijheid van ieder individu, om zijn of haar eigen leven te leven, als startpunt. Zowel het recht van het individu om zijn of haar eigen leven te leiden zonder bemoeienis van anderen, als de vrijheid die het individu in staat stelt zichzelf te ontplooien. ‘Vrijheid in gebondenheid’; vrijheid als uitgangspunt, maar wel met zorg voor de medemens, ongeacht, ras, leeftijd, waar heeft je wieg gestaan, kleur, geloof en geslacht.

Ik ben sinds 2010 lid van D66; ten eerste omdat dat een uiting is dat dat mijn ‘clubkleuren’ zijn en tegelijkertijd een statement dat ik politiek van betekenis wil zijn. Sinds die periode ben ik vooral lid geweest van regiobesturen.”

Wanneer ben je je actief gaan bemoeien met de politiek?

“In 2015 woonden we in Zwolle. In onze wijk, Stadshagen met 24.000 inwoners, stond de ontwikkeling van een stadsboerderij in de planning, waarbij de gemeente de invulling bij de wijkbewoners had neergelegd. In die periode, die uiteindelijk anderhalf jaar duurde, kwam ik erachter dat daar enorm veel – politiek - werk achter zit. Zowel aan de wijkkant - inrichting, faciliteiten, moestuin, speeltuin et cetera - als aan de gemeentekant - vergunningen, milieu, bestemmingsplan enzovoorts. Het budget bedroeg 450.000 euro; dat zou neerkomen op een schuur met een koffiezetapparaat erin. Daar wilde ik mijn ‘poot’ niet onder zetten. Dus hebben we daar een businesscase neergelegd waarbij we de boerderij konden realiseren die we wilden hebben, compleet met een horeca-uitbater die daar een bestaan in op zou kunnen bouwen. Dus een fijne plek voor de hele wijk.

Ik zat drie keer per week bij de gemeente en liep tegen eigenlijk verouderde regelgeving aan. Grosso modo klopten de regels wel en waren ze in het verleden ook op een democratische manier tot stand gekomen, maar het strookte niet meer met de bedoeling. En als je de regels van het spel wilt veranderen, dan moet je zorgen dat je zelf aan de knoppen komt te zitten. Met andere woorden, dat je politiek actief wordt. Dat is voor mij één van de belangrijkste motieven geweest om in de politiek gegaan. En dat is het nog steeds.”

Waarom in 2016 terug naar Heerenveen?

“Als je eenmaal kinderen hebt is het leuk om in de buurt van je familie te wonen. We vonden een mooi huis in Heerenveen en zijn begin 2016 teruggekeerd ‘op het nest’. Ik heb me in 2018 kandidaat gesteld bij D66 voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ik stond als derde op de lijst en bleek na het tellen van de stemmen net buiten de boot te vallen. Omdat de toenmalige fractievoorzitter drie maanden na de verkiezingen andere keuzes maakte, werd ik toen alsnog beëdigd als raadslid.”

Wat is er leuk aan politiek?

“Het gemeentelijk beleid heeft invloed op het wonen, werken en leven van heel veel mensen. Je hebt dus een grote verantwoordelijkheid. D66 heeft in de gemeenteraad van Heerenveen twee zetels. Dat betekent dat je keuzes moet maken ten aanzien van de speerpunten, waar je je aandacht op richt. Een van die speerpunten is, naast inclusiviteit, aandacht voor de jongeren. Die hebben het extra moeilijk in deze coronaperiode. Daarnaast blijkt het streven naar minder regels een lange en moeizame weg vol voetangels en klemmen, maar we letten erop dat de bureaucratie in het nieuwe beleid wel zoveel mogelijk buiten de deur wordt gehouden.

Erg leuk vond ik in de afgelopen zittingsperiode dat Heerenveen in 2019, het jaar van honderd jaar vrouwenkiesrecht, op ons initiatief werd omgedoopt in Vrouwenveen. En dat we een rol van betekenis spelen in het verhogen van de verkeersveiligheid van een kwetsbare groep, de fietsers.”

Hoe ziet jouw toekomst eruit?

“Ik heb geen glazen bol, dus dat weet ik niet. De toekomst in de politiek is sowieso onzeker. Maar mijn ambitie was, is en blijft om in de politiek van betekenis te zijn. In maart 2022 staan de gemeenteraadsverkiezingen weer voor de deur en heb ik mij kandidaat gesteld als lijsttrekker van D66 voor de gemeente Heerenveen.”

Door: Wim Walda