De bal rolt weer ....voorbeschouwing 10 en 11 oktober 2020?

Sport

SNEEK- Afgelopen zaterdag leverde alleen op het Schuttersveld lachende gezichten op, want Waterpoort Boys behaalde bij De Wâlde als enige Sneker club een overwinning door De Wâlde te kloppen. ONS Sneek ging tegen HZVV onderuit en Sneek Wit Zwart ZM beet zich op eigen terrein stuk op Oeverzwaluwen. Op zondag toen Sneek Wit Zwart de derby tegen Heerenveen naar zich toetrok en LSC 1890 c.q. Black Boys tegen resp. LAC Frisia 1883 en Warga een punt bijschreven, was de oogst beter, al was het verschil marginaal.

?Komende zaterdag gaat ONS Sneek op bezoek bij middenmoter AZSV en Sneek Wit Zwart ZM bij koploper TONEGO, terwijl Waterpoort Boys op eigen terrein aantreedt tegen het nog puntloze Foarút. Een dag later wacht Sneek Wit Zwart een pittige klus in en tegen nummer twee Hoogezand en dat geldt ook voor LSC 1890 dat met EMMS de runner-up ontvangt. Black Boys tenslotte reist naar Deinum voor het duel met de lokale SF.

A.Z.S.V. - ONS Sneek 

Zaterdag 10 oktober 2020 - 14.30 uur
Sportpark Villekamp - Aalten

ONS Sneek hield afgelopen zaterdag tegen HZVV lang zicht op een punt, maar die hoop ging een minuut of zeven voor tijd door een hoogst ongelukkig moment definitief in rook op. Het was de zoveelste keer dat het geluk de Snekers in de steek liet, al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat men ondanks aardig voetbal zelf  moeite had om kansen te creëren. laat staan te benutten.

In de tot nu toe gespeelde duels (4) wist de ploeg van trainer Jan Vlap namelijk maar twee keer het net te vinden en die productie zal samen met het verdedigende werk echt beter moeten, wil men niet afhankelijk zijn van de factor geluk. Daarbij mag de IJlster oefenmeester overigens ter verdediging aanvoeren dat hij tegen de ploeg uit Hoogeveen vanwege kwetsing en/of (verdenking van) besmetting nogal wat basisvolk miste, maar dat doet niks af aan het feit, dat het zaterdag tegen AZSV hoog tijd wordt om te oogsten.

Daarbij helpt het niet dat de ploeg uit Aalten op eigen terrein een ongeschonden blazoen heeft, want zowel SC Genemuiden als Urk beten zich op de Villekamp stuk op de stugge rood-witten. Uit ging het met nederlagen tegen Volendam en Eemdijk daarentegen iets minder, al won de formatie van trainer Dave de Jong wel van het evenals ONS nog puntloze asv De Dijk. Met die resultaten neemt de ploeg die sinds het seizoen 2013-2014 tot het gilde van de hoofdklassers behoort, momenteel met negen punten de negende plek in.

De Aaltense Zaterdag Sport Vereniging maakt sinds de oprichting in 1948 een gestage ontwikkeling door. Nadat AZSV tot en met het seizoen 1986-1987 afwisselend in de vierde en derde klasse uitkwam, behaalde men in het voorjaar van 1987 de titel en trad men voor het eerst toe tot de tweede klasse. Sindsdien zou de club nooit meer lager actief zijn. Sterker nog, in 1992 promoveerde men naar de eerste klasse, al duurde dat avontuur maar één seizoen. In 1996 keerde men bij herinrichting van het voetballandschap echter weer terug, waarna men afgezien van de periodes 2001-2002 en 2008-2011 tot aan het voorjaar van 2013 op dat niveau acteerde. Dat voorjaar werd zoiets als de Aaltense lente, want toen werd voor het eerst de hoofdklasse het decor en sindsdien behoort AZSV zoals hiervoor al werd vermeld, tot de gelijknamige gilde.

Ondanks die toetreding kwam het niet tot een ontmoeting met ONS Sneek, omdat de Snekers in datzelfde jaar onder leiding van Jan Vlap in de hoofdklasse kampioen werden en dus evenals AZSV een stap omhoog zetten. Hoe het de oranjehemden daarna in de topklasse c.q. derde divisie is vergaan, is al meerdere malen en uit den treure op deze site c.q. in andere media behandeld en behoeft geen herhaling. 

Wat ook geen herhaling behoeft, zijn de resultaten die men tot nu toe behaalde. Vier keer leverde de wedstrijd namelijk een nederlaag op. Bij zeker twee duels kon men daar de etiketten ‘onnodig’ en ‘ongelukkig’ op plakken. Onnodig kan men voorkomen en geluk kan men afdwingen, maar daarvoor is meer nodig dan alleen aardig voetbal. Daarvoor zal men zowel in defensief als aanvallend opzicht meer moeten brengen. Wij hopen voor de sympathieke oefenmeester dat zijn ploeg daar komende zaterdag al dan niet met de gekwetste en van besmetting verdachte spelers toe in staat is, want het wordt zoals hiervoor al werd vermeld, de hoogste tijd om te gaan oogsten waarbij een puntje naar ons oordeel al een hele mooie opbrengst zou zijn.

Hoogezand - Sneek Wit Zwart
Zondag 11 oktober 2020 - 14.00 uur
?Sportpark De Kalkwijck - Hoogezand

Sneek Wit Zwart stapte afgelopen zondag in de derby met Heerenveen met een 4-1 overwinning van het veld, al stelde men die zege door treffers van Gerben Visser en debutant Robin Semplonius pas in de slotfase definitief veilig. Dankzij dat resultaat reist het gezelschap van trainer Hans de Jong komende zondag als nummer drie af naar Hoogezand.

Die opponent is na drie speelronden nog ongeslagen en samen met Jubbega koploper in de eerste klasse F. De Groningers stapten drie keer als winnaar van het veld en wel bij GRC Groningen, tegen Germanicus en bij VKW, waarbij Heine Uuldriks ruim de helft van de productie voor zijn rekening nam. Uuldriks die eerder o.a. voor Harkemase Boys en Staphorst uitkwam en die sinds afgelopen zondag tweehonderd comeptitietreffers op zijn naam heeft staan, was in de beker ook één keer trefzeker, maar die treffer hielp de ploeg niet aan een plek in de kokertjes.

Vorig seizoen kwam het treffen tussen Sneek Wit Zwart en Hoogezand overigens als eerste wedstrijd uit de koker van de competitieleider en die wedstrijd eindigde toen in 3-3. Die wedstrijd leek dankzij treffers van Justin Slor, de al genoemde Uuldriks en Peter van Son lang op een overwinning voor de gasten uit te draaien, maar bij het scheiden van de markt redde Gerben Visser toen nog een punt voor de Snekers. Visser had eerder in dat duel de aansluiting verzorgd, waarna Matts Bruining vlak na rust de ploegen op gelijke hoogte bracht.

?Nadat Hoogezand in ‘das voriges Jahrhundert’ tot aan het midden van de jaren zeventig hoofdzakelijk in de tweede klasse uitkwam, werd die trede in de laatste vijfentwintig jaar van die eeuw regelmatig afgewisseld met een treetje hoger. Medio 1998 moest men echter weer en voor langere tijd een stap terug doen, waarna men aan het eind van het seizoen 2014-2015 via de nacompetitie weer naar de eerste klasse promoveerde. Na nog geen jaar viel met slechts tien uit zesentwintig het doek, waarna men drie seizoenen later via de ommelandse route terugkeerde en bij de rentree in het seizoen 2019-2020 tot de toonaangevende ploegen behoorde.

Daartoe behoort Sneek Wit Zwart sinds de degradatie uit de hoofdklasse ook, al bleek de terugkeer naar die klasse net een brug te ver. In 2018-2019 kwam men net tekort voor de titel waarna Rohda Raalte in de play-offs een streep door de Sneker aspiraties haalde, en of de toekomstige zaterdagclub dat doel vorig seizoen wel zou hebben bereikt, zullen we in verband met de coronacrisis nooit weten. Wat we wel weten, is dat de Snekers ook dit seizoen weer tot de elite behoren en dat het verschil met koploper Hoogezand eigenlijk slechts een gemiste strafschop is.

Wanneer Tjisse Kerkstra tegen GOMOS de ‘pengel’ had benut dan was het onderlinge verschil nihil geweest en had men op doelsaldo de ranglijst aangevoerd. Die positie aan kop kan Sneek Wit Zwart zondag overnemen, maar dan moet men op de Kalkwijck een overwinning in de annalen kalken. Bij die opgave die aan de ene kant niet onmogelijk en aan de andere kant zeker niet eenvoudig is, moet De Jong het in ieder geval zonder Harvey de Boer en Leon de Vries doen, maar kan hij wel weer over Ruben Ybema (terug van een schorsing) beschikken. Of hij het verschil maakt, blijft afwachten, al zou geen verschil naar ons oordeel ook een prima resultaat zijn.

LSC 1890 - E.M.M.S.
Zondag 11 oktober 2020 - 14.00 uur
?Sportpark Leeuwarderweg - Sneek

De klassieker tussen LAC Frisia 1883 en LSC 1890 die in 1-1 eindigde, werd in een troosteloze entourage afgewerkt en vanwege een aaneenschakeling van overtredingen ook nog eens om de haverklap onderbroken. Daarmee werd het een heel vervelende en geel gekleurde wedstrijd zulks in tegenstelling tot de confrontatie van vorig seizoen met EMMS, want daar spatten destijds de vonken vanaf.

?Op 8 december van het vorig jaar liep LSC 1890 dankzij treffers van Tom Doldersum (2x), Maarten Kingma en Jorn Wester in no-time uit naar 0-4, waarna Glenn ter Wielen en Emiel Koste namens Eendracht Maakt Macht Slagharen nog iets terugdeden. Toen Wester er na iets meer dan een uur 2-5 van maakte, leek het duel beslist maar daarna kwamen ‘de pony’s’ via Robin Eggen en nog een keer Ter Wielen nog dicht bij de haver, al viel de laatste treffer te laat om nog een hap in de ruif te doen.

EMMS debuteerde dat seizoen in de tweede klasse en ‘sloot’ dat debuut af op een negende plaats. Het aantal punten leek op dat moment echter voldoende om wanneer de competitie wel was voortgezet, uit de problemen te blijven, al hadden een aantal ploegen in het onderste deel van de ranglijst wel minder wedstrijden op de teller staan.

EMMS speelde tot aan het midden van de jaren negentig met uitzondering van een viertal seizoenen toen men een klasse hoger uitkwam, in de vierde klasse. In het voorjaar van 1996 degradeerde men echter naar wat toen het voorportaal van de kelder was en twee seizoenen later kwam men daadwerkelijk in die kelder terecht. Vijf jaar later promoveerde de hoofdmacht via de nacompetitie, waarna EMMS er zowel in de vijfde als vierde klasse vier jaar over deed om de zwarte bladzijde uit het begin van deze eeuw definitief weg te poetsen. In de daaropvolgende jaren moest men weliswaar nog wel twee keer een stap terug doen, maar uiteindelijk leidde trainer Johan Oldekamp de rood-witte hoofdmacht naar de tweede klasse, waarin EMMS vorig seizoen zoals hiervoor al werd vermeld, dus debuteerde.

Dit seizoen begon met een benauwde winst in de eerste bekerwedstrijd op tweedeklasser De Esch nog wel redelijk, maar in de volgende bekerduels ging de ploeg tegen eersteklasser TVC ‘28 en het eveneens in de tweede klasse uitkomende SDC ‘12 met maar liefst 10-1 en 9-1 hard onderuit. Dat beloofde niet veel goeds voor de nakende competitie, maar daarin kwam het keurkorps met een nipte 1-0 zege op LAC Frisia 1883 goed uit de startblokken. Een week later bleek Zuidwolde echter te sterk (3-1), waarna men afgelopen zondag met een 4-2 overwinning op Pesse de draad weer oppakte. Met die resultaten neemt EMMS actueel achter het verrassend sterk presterende VENO de tweede plek in en staat men net een treetje hoger dan LSC 1890 dat na een eclatante overwinning in speelronde één twee keer de punten deelde.

Met het oog op de ranglijst en meer in het bijzonder de eerste periode oftewel de polis voor deelname aan de strijd om promotie hebben beide ploegen - en zeker de ‘oude dame’ - alleen baat bij overwinning, want bij elk ander resultaat is het niet ondenkbaar dat de achterstand op de ploeg uit Vollenhove aangroeit tot vijf punten of meer en dat men op de ranglijst wordt ingehaald. Winnen lijkt voor LSC 1890 tot nu toe lastig, maar wie weet lukt dat komende zondag wel en kan trainer Marcel Valk dan de ‘pitch’ aan de Leeuwarderweg met opgeheven hoofd verlaten.

TONEGO - Sneek Wit Zwart ZM
Zaterdag 10 oktober 2020 - 14.30 uur
Sportpark TONEGO - Luttelgeest

Nadat de ploeg van trainer Niels Boot in speelronde één thuis van Heerenveense Boys verloor, volgde afgelopen zaterdag op Tinga tegen Oeverzwaluwen een nieuwe deceptie. Je zou bijna denken dat Sneek Wit Zwart ZM op eigen complex een complex heeft en met die gedachte in het achterhoofd komt een uitwedstrijd wellicht niet ongelegen, al treft men daarin met TONEGO wel de ongeslagen koploper. 

?Tot Ons Nut En Genoegen Opgericht haalde in 2015-2016 de titel naar het naar henzelf vernoemde sportpark, maar de orchidee bleef slechts een maand of twaalf in de vensterbank van de tweede klasse staan. Een jaar later herhaalde men echter het kunststukje uit 2015-2016 en werd opnieuw een schaal in de prijzenkast bijgezet, waarna een jaartje later de nacompetitie het einde van de tweede expeditie in de tweede klasse betekende. Vervolgens stond bij de onvoltooide symfonie van 2019-2020 ook het verblijf in de derde klasse op de tocht, want halverwege maart stond TONEGO met evenveel punten als de nummers dertien en veertien op een twaalfde plek.

?In dat seizoen ging ook de wedstrijd tegen Sneek Wit Zwart ZM verloren. Eind januari van dit jaar eindigde de onderlinge confrontatie op het op de zee veroverde land dankzij treffers van Joey Westerhof, Joey Huitema en een eigen doelpunt namelijk in een nipte 3-2 overwinning voor de ‘Equipo Blanco Negro’. al zat men in het laatste deel van de wedstrijd tegen het destijds met samen geknepen billen spelende TONEGO toen niet echt rustig op de bank.

Dat laatste doen de polderbewoners nu wel, Nadat de ploeg van trainer Henk Sleurink zich via zeges op Espel, VHK en Steenwijker Boys redelijk eenvoudig voor de KO-fase van de beker plaatste, leverden de eerste drie competitierondes met overwinningen op achtereenvolgens Makkum, Heeg en Scharnegoutum ‘70 namelijk de volle buit op. Daarmee is TONEGO als enige in drie A nog ongeslagen en leidt de hoofdmacht van de voormalige tweedeklasser waarbij Sjoerd Tuinhof zich tot de gevaarlijkste schutter heeft ontpopt, vanzelfsprekend de dans.

?De dans leiden is ook hetgeen Sneek Wit Zwart ZM graag wil, maar die wil is voorlopig (nog) even geen wet, al is het gat met de balzaal (lees: de top) nu ook weer niet dramatisch groot. Dat gaatje kan zelfs tot schootsafstand worden teruggebracht, indien de ballerina’s van Boot evenals vorig seizoen de onderlinge confrontatie met TONEGO in hun voordeel weten te beslissen. 

Dat laatste is echter geen eenvoudige opgave, te meer omdat - en we schreven dat voorafgaand aan dit seizoen bij ‘de ontleding’ van het keurkorps al - het verrassingselement is weggevallen. Vorig jaar waren de Snekers als nieuwkomer voor veel tegenstanders en ook voor TONEGO een onbeschreven blad, maar nu lijkt het erop dat de oppositie het middel heeft gevonden om de Snekers op de dansvloer te laten uitglijden. Tenminste op die van henzelf, want de enige uitwedstrijd werd wel glansrijk gewonnen. Laten we hopen dat dit komende zaterdag in Luttelgeest weer het geval zal zijn, want anders loopt Sneek Wit Zwart ZM waarschijnlijk weken en misschien wel maanden achter de feiten aan. 

Waterpoort Boys - Foarút
Zaterdag 10 oktober 2020 - 14.30 uur
Sportcentrum Schuttersveld - Sneek

Waterpoort Boys deed afgelopen zaterdag wat het moest doen, namelijk winnen. Die overwinning op De Wâlde kwam echter moeizaam en in een laat stadium tot stand en dat was vorig seizoen in het enige duel met de tegenstander van komende zaterdag i.c. Foarút niet anders. Die wedstrijd leek namelijk op een bloedeloze 0-0 uit te draaien, totdat de Wéé Péé Béé in extremis een strafschop kreeg. Die werd benut door Robert Minks en hij had in Oudega-Elahuizen met twee treffers ook een belangrijk aandeel in de eerste drie punten van dit seizoen.

Bij Foarút had en heeft Ellen Fokkema een belangrijk aandeel in de naamsbekendheid van de club. De 19-jarige speelster kreeg een paar maanden terug als eerste en tot nu toe enige vrouw dispensatie om in de senioren bij de mannen te spelen. Dat besluit ging vervolgens viraal en haalde zelfs de sportkaternen van de internationale media. Zonder Fokkema was de naam van de club buiten Friesland minder bekend geweest, al timmert Foarút al sinds 1930 aan de weg.

Dat kluswerk vond tot de shuffle van 1996 in de onderbond oftewel de FVB plaats, waarna de hoofdmacht in de vijfde klasse terecht kwam. Dat verblijf duurde slechts één seizoen, want in het voorjaar van 1997 werd promotie bewerkstelligd. Aan het eind van 2002-2003 moest men echter weer een stap terug doen en twee jaar later volgde degradatie naar de toen nog bestaande zesde klasse. Na vier jaar stoomde men in twee seizoenen tijd door van de zesde naar de vierde klasse en sindsdien voer de ‘heen en weer’ met enige regelmaat heen en weer tussen dat niveau en het vijfde. Twee jaar terug kwam die boot voor de laatste keer van zijn plek, want toen greep het vlaggenschip in de vijfde klasse met ruime voorsprong de titel. 

In het eerste seizoen na de comeback eindigde men in vier B als achtste en vorig seizoen stond men op het moment dat de KNVB het sprookje uitblies, met 27 uit 17 op een keurige zevende plek. In deze jaargang loopt het daarentegen nog niet echt van een leien dakje, want na drie speelronden staat de teller nog op nul. In speelronde één verloor men met 1-4 van SSA Creil-Bant en een week later was SC Franeker in de streekderby net te sterk (4-3), waarna de ploeg van trainer John Hofte afgelopen zaterdag met 0-2 zijn meerdere in TOP ‘63 moest erkennen.

De competitiestart van Waterpoort Boys was tot afgelopen zaterdag identiek aan die van Foarút, maar toen speelden de geelhemden in meerdere opzichten de nul uit de boeken. Met de 3-1 zege schreef men namelijk niet alleen de eerste drie punten bij, maar scoorde men tevens de eerste competitiegoals, al bleef het voetbal opnieuw verwijderd van het niveau dat men eerder in de oefen- en bekercampagne liet zien.

Hoe het met het niveau van Foarút zit, is moeilijk te duiden. De positie op de ranglijst doet vermoeden dat dit niet al te hoog is, maar daarbij dient wel opgemerkt te worden dat men in de eerste drie speelronden met SSA Creil-Bant en SC Franeker twee potentiële titelkandidaten voor de kiezen kreeg. In dat kader correspondeert de huidige positie mogelijk niet met de werkelijke kracht van de roodhemden en zou het zaterdag wel eens lastiger kunnen worden dan menigeen denkt. Hoe het ook zij, het niveau van de ploeg van trainer Sido Postma waarbij Jordi Heerings nog een vraagteken is, zal in ieder geval omhoog moeten, wil men a. Foarút onder de duim houden en wel men b. de afstand tot de bovenste regionen niet tot meer dan een duim breed laten aangroeien.

SF Deinum - Black Boys 
Zondag 11 oktober 2020 - 14.00 uur
Sportpark Deinum - Deinum

Black Boys behaalde afgelopen zondag het eerste punt. Met iets meer gogme had er tegen Warga echter meer ingezeten en hadden de Zwartjes de eerste overwinning van het seizoen bij kunnen schrijven. In dat geval was men in punten gelijk gekomen met De Wâlden, Langweer, SC Terschelling en SF Deinum, dat komende zondag als gastheer van de Snekers optreedt.

SF Deinum ontstond op 1 juli 2016 na een samengaan van kaatsvereniging DTD, gymnastiekvereniging S&S, korfbalvereniging TDK en de op 1 april 1959 opgerichte voetbalvereniging Sparta ‘59. De voetbaltak van de omnivereniging kreeg in onze contreien vooral bekendheid, omdat vader Loet en zoon Niels Boot tussen 2017 en 2019 daar de technische touwtjes in handen hadden. In die periode eindigde SF Deinum in de vijfde klasse twee keer als derde en nam men evenzo vele malen deel aan de nacompetitie om promotie naar de vierde klasse. De stap omhoog bleef echter uit maar sinds afgelopen zomer mag SF Deinum zich alsnog vierdeklasser noemen, omdat de hoofdmacht langs administratieve weg promoveerde.

?Nadat men in de beker met een doelpuntloos gelijkspel tegen streekgenoot en derdeklasser Dronrijp nog hoopvol begon, moest men in de volgende poulewedstrijden DTD (5-1) en De Wâlden (4-3) voor laten gaan. Laatstgenoemde was ook in speelronde één de tegenstander en toen met 3-0 te sterk, waarna de ploeg van trainer Jan-Jelle Leijenaar op eigen terrein nipt van Zevenhuizen verloor. Daarmee was de start alle behalve hoopgevend, maar afgelopen zondag schreef SF Deinum op Terschelling de eerste driepunter bij door de lokale ÈS Céë met 5-3 te verslaan. 

Ter vergelijking: Black Boys verloor een aantal weken eerder op het waddeneiland de laatste poulewedstrijd met 3-0. Daaruit zou men af kunnen leiden dat het zondag voor de ‘All Blacks’ wel eens een lastig potje zou kunnen worden. Aan de andere kant was de ploeg van trainer Richard Venema afgelopen zondag met name in de tweede helft van de tweede helft beter dan Warga en kreeg men een aantal goede mogelijkheden, al was het voetbal in die fase opnieuw niet ‘flabbergasting’.

Dat neemt niet weg dat men toen vergat om zichzelf te belonen en met die beloning zou het uitgangspunt voor de wedstrijd van zondag zoals hiervoor al werd vermeld, voor beide ‘renners’ identiek zijn geweest. Nu begint Black Boys echter met een achterstand aan de beklimming van de ‘Col du Deinum’ en is een ‘etappezege’ eigenlijk noodzaak. Immers bij winst gaat men SF Deinum in het klassement voorbij en bij verlies groeit de achterstand aan tot vijf punten en blijft men bij wijze van spreken vlak voor de bezemwagen hangen.

In die situatie spreekt men in het wereldje vaak over een ‘zespuntenwedstrijd’, al zijn er op de finish uiteindelijk maar drie van die dingen te vergeven. Niettemin - en we willen de druk daarmee beslist niet opvoeren - zijn ‘die dingen’ zondag belangrijk en dat is wellicht nog een understatement, want met een zege wordt vanuit sportief oogpunt niet alleen de actuele situatie een stuk rooskleuriger, maar neemt ook het vertrouwen toe dat men ook deze jaargang de bezemwagen voor kan blijven.