Face to Face: Daniëlle Wierda (27) maakt op Curaçao haar droom waar

grootsneek
Afbeelding

Sinds 1 september van het vorige jaar ging bij Daniëlle Wierda (1995), dochter van Henny Nab en Sietze Wierda uit Sneek, het roer om. De youngster vertrok richting de Caraïben, naar Curaçao om precies te zijn. Kijken of het haar daar beviel en om er eventueel voor langere tijd naar toe te gaan. Nu, vijf maanden later, is het duidelijk: Daniëlle is in de laatste week van januari nog even terug bij haar ouders, maar “Daantje gaat weer naar Curaçao, voor onbepaalde tijd!”

Wat is er in de afgelopen maanden gebeurd?

“Ik ben dus op 1 september vorig jaar naar Curaçao gevlogen en heb daar inmiddels vijf maanden gewoond. Ik heb nu de keuze gemaakt om daar voor onbepaalde tijd te gaan wonen!”

Daar is natuurlijk wel het een en ander aan vooraf gegaan?!

“Op mijn twintigste…”

Laat ons eerst terug gaan in de tijd…

“Oké! Ik ben in Sneek naar de basisschool gegaan, naar de Standerd. Vervolgens naar het Bogerman, vmbo GT, waar ik vijf in plaats van vier jaar over gedaan heb. Daarna naar Leeuwarden waar ik de studie Mode Styling en Design aan het Friesland College deed. Die opleiding heb ik met succes afgerond. Dat gebeurde eerder dan gedacht en ik moest zodoende wachten om verder te kunnen studeren aan de mode-opleiding. Ik ben toen via een uitzendbureau eerst gaan werken, bij de ING. Na een half jaar mocht ik solliciteren voor een vaste aanstelling en die kreeg ik.”

De ING is toch heel iets anders dan waar je voor geleerd had?

“Klopt! Het was een tussenoplossing om geld te verdienen om daarna weer mijn opleiding te doen. Gewoon een tussenjaartje en lekker wat sparen. Ik woonde nog thuis, dat kon dus prima. Ik was twintig jaar en bleef dus bij de ING. Ik was klantenservice medewerkster op de zakelijke afdeling, lekker simpel werk. Op een gegeven moment ben ik binnen het bedrijf doorgegroeid en kreeg uiteindelijk een mooie baan als corporate clients medewerkster. Ik had een eigen klantenportefeuille op internationale basis. Toen ik daar een half tot driekwart jaar werkte brak corona uit. De functie die ik had, was in Amsterdam, waarbij ik elke dag op en neer reed.”

Woonde je toen nog thuis?

“Nee, want toen ik 21 werd ging ik met mijn vriend samenwonen. Huren was te duur en ja, ik had een vaste aanstelling en ik kon beter een huisje kopen. Dat werd op de Winsemiusstraat in de Noorderhoek. Het samenwonen met mijn vriend was echter voor korte duur, na vier maanden gingen we uit elkaar en ben ik daar zelf blijven wonen.”

En je werkte al in Amsterdam?

“Klopt. Elke dag een uur en tien minuten in de auto naar de Bijlmer waar ik werkte. ’s Ochtends het radiootje aan, beetje wakker worden met een bak kwark of een smoothie. Dat heb ik driekwart jaar gedaan en toen kwam de corona.”

Wat voor invloed had corona op jouw leven?

“Ik moest thuis gaan werken. Ik stapte elke dag mijn bed uit. In mijn pyjama. Waarom zou ik mij mooi moeten maken, want ik hoefde toch niet naar kantoor. Ik werkte altijd in de woonkamer met m’n laptop en schermpje. Mijn woonkamer werd mijn kantoor. En dát heeft heel erg aan mij ‘gevroten’.

Nog eens, wat deed corona persoonlijk het met jou? Want deze verhalen hoor je van veel jongeren, dat ze zich eenzaam voelden tijdens coronatijd.

“Op een gegeven moment brak het mij op. Ik was erg verdrietig, ik voelde mij alleen. Je ziet je collega’s niet, nou ja, alleen via camera of telefoon. Ze vroegen mij wel hoe ik mij voelde, maar ik ben geen type dat heel snel zegt dat het niet goed met me gaat. Ik verstopte mij door te zeggen dat het wel goed ging, maar dat was helemaal niet zo.

Je wordt nu emotioneel. Zou je dat duidelijk kunnen maken waarom dat zo is?

“Ik had een verbroken relatie. Ik was vrij jong toen ik een huis kocht en daar was ik ook trots op. Absoluut. Ik had een prima baan, maar…”

Is dit nu een eigen opgelegde druk die veel jongeren voelen?

“Een eigen huisje, een mooie carrière, niks mis mee. Toch voelde het als een bepaalde druk. Uiteindelijk merkte ik aan mijzelf dat ik dit helemaal niet wilde voortzetten. Wat vooral dwars zat, was dat ik mijzelf en anderen ging teleurstellen. Zo voelde het tenminste.

Waarin stelde jij jezelf dan teleur?

“Omdat ik mijn baan niet meer leuk vond. Ik had altijd gezegd dat ik wilde reizen maar had het nooit gedaan. Ik had een beeld van mijzelf neergezet waarbij ik op mijn eenentwintigste alles voor elkaar had. Maar het klopte niet, ondanks de mooie baan die ik had. Ik vond die baan toen niet meer leuk. Ik voelde mij een lopend vraagteken. Ik had geen idee wat ik met mijn leven moest doen. Dat gevoel sluipt erin.”

Hoe ging je omgeving ermee om, je ouders?

“Mijn ouders waren vol begrip. Als ik verdrietig was belde ik mijn moeder en mijn oudere zus dat ik mij heel erg alleen voelde. Ik kon altijd ben hen terecht. Daar lag het verder ook niet aan. Ik ben een heel sociaal type en nu moest ik thuiswerken, van maandag tot en met vrijdag. Door corona waren de sociale contacten er niet meer.”

Kreeg je ook professionele hulp?

“Toen ik uiteindelijk burn-out achtige klachten kreeg door niet meer goed voor mij te zorgen en de deur niet uit te komen, was het wel duidelijk dat er iets moest gebeuren. Ik kon geen feedback meer geven en ontvangen. Gelukkig ken ik mijn eigen lichaam wel zo goed dat ik niet in een volledige burn-out ben geraakt. Toen heeft mijn moeder de knoop doorgehakt en tegen mij gezegd dat ik mijn baas moest bellen hoe ik mij werkelijk voelde. Dan ben je 26 jaar! Toch het advies van moeders opgevolgd en mijn baas gebeld. Zijn reactie was helder: ‘Het wordt tijd dat jij de laptop dicht doet en even tijd voor jezelf neemt.’ Toen heb ik ook professionele hulp van een bedrijfsarts en de praktijkondersteuner gekregen. Ik ben na twee maanden rustig met werken begonnen, want ik voelde mij weer beter. Maar je voelt hem al aankomen: twee maanden is te kort en al snel ging het bergafwaarts. Bij het opentrekken van mijn laptop stroomden de tranen mij over mijn wangen. Ik vond het werk gewoon verschrikkelijk. Ik miste uitdaging.”

Waar miste je uitdaging in?

“Vooral in mijzelf. Wie ben ik? Wat wil ik? Waar sta ik voor? Die vragen speelden op, én…WAT IS JOUW DROOM? Die vragen kwamen naar boven in een gesprek met mijn moeder, die had als coach wel vaker dit soort gesprekken gevoerd, maar met een dochter is dat toch anders.”

Wat is jouw droom?

“Uiteindelijk kwam het hoge woord er wel uit, namelijk dat ik ontslag wilde nemen. Toen ik dat gezegd had viel er een grote last van mij af.  Ik ben nog een maandje gaan werken om het netjes af te sluiten. In diezelfde maand heb ik ‘bestemming Curaçao’ geregeld. Baan opgezegd, huisje verkocht en mijn reisdroom achterna. Echt alles met de instanties op Curaçao geregeld en op 1 september 2022 vloog ik naar de Caraïben. Ik had nog geen werk, liet het rustig op mij afkomen. Heb daar twee meiden ontmoet, die in hetzelfde schuitje, lees vliegtuig zaten. Ze woonden in hetzelfde huis waar ik ook zou komen. Puur toeval. Het werd allemaal geregeld via Wereldstage; dat is het stagebureau van Curaçao die je bij praktische zaken helpt.”

Wat heb je het eerste halfuur op Curaçao gedaan?

“Ik kwam als eerste terecht bij Beachclub Wet & Wild; dat is één van de vier Van der Valk clubs. Daar ben ik samen met die twee andere meiden begonnen te werken. Biertjes doppen, cocktails maken en op het strand lopen om te bedienen. Zo bouwde ik mijn leven daar op; ik leerde mensen kennen wat vrij gemakkelijk ging. De sfeer is er gewoon heel relaxed. Veel mensen zijn daar net als ik op avontuur; jongeren die uitdaging zoeken. Nederland even ontvluchten en voor jezelf kiezen. Ik woon nu in een appartementje voor mijzelf, samen met een huisgenootje. Ik heb als supervisor inmiddels een leidinggevende functie bij de Beachclub. Kortom, ik voel mij gelukkig en ga er nu eerst definitief voor langere tijd naar toe. Mijn droom verder waarmaken! Mijn ouders zijn ondertussen al bij mij op bezoek geweest. Mooi, hè?”

Je straalt!

“Ja, gek hè?

Een brede glimlach komt op haar gezicht. Danielle Wierda, jonge meid van 27 jaar die een prima baan in Nederland had, maar er niet gelukkig was. Nu is zij sinds kort op Curaçao, waar ze na een proefperiode besloten heeft daar in elk geval voor een jaar naar toe te gaan. Een youngster anno 2023 die moedig is en zegt: “Bekijk het maar!”

Beeld: Laura Keizer - Tekst: Henk van der Veer