Face to Face: Lysbeth Wiersma: “Weet dat in iedere shit een parel zit”

grootdefryskemarren
Afbeelding

Door meerdere gebeurtenissen op haar levenspad bewust te ervaren én te doorstaan is Lysbeth Wiersma nu de vrouw geworden die ze is. Haar lijf is een stabiele factor in haar leven en brengt haar het leven dat bij haar past. Moeilijk zwanger worden, een scheiding en borstkanker zorgden ervoor dat ze werd uitgedaagd om bepaalde keuzes te maken. We bezoeken haar in haar woning in Broek en bespreken samen het leven.

Lysbeth Wiersma (1973) groeit de eerste vier jaren van haar leven op in een oude pastorie in Anjum, in het noordoosten van Friesland. Haar ouders zijn hardwerkende mensen met bepaalde doelen en idealen voor ogen. Lysbeth heeft een broertje en als het gezin verhuist naar Hardegarijp komt er nog een jongste adoptiezusje uit Bangladesh bij.  en haar broertje. Het gezin verhuist naar Hardegarijp. Hier maakt het jongste zusje uit Bangladesh het gezin compleet. 

Een nuchtere Friezin

Als Lysbeth uit haar veilige omgeving stapt en naar de basisschool gaat, beseft ze pas, dat ze uit een bijzonder gezin komt. Niet iedereen heeft adoptiebroers of -zussen. Op haar twaalfde verhuist het gezin naar Wommels, en hier gaat Lysbeth naar de mavo. Vervolgens studeert ze psychologie en omganskunde aan het mbo in Sneek; gaat ze op kamers in Leeuwarden voor haar studie personeel en arbeid en doet tijdens haar studententijd doet er alles aan een echte student te zijn. Lysbeth geniet van het op kamers wonen. Ze omschrijft zichzelf als “een nuchtere Friezin, met een grote fascinatie en interesse voor het doorgronden van het leven.”
Mensen een stem geven
Na haar studie verricht Lysbeth heel praktisch en concreet werk bij onder andere het arbeidsbureau en het UWV en gaat ze uiteindelijk aan de slag bij de gemeente Leeuwarden in het sociale domein. Hier richt ze zich vooral op beleidsontwikkeling en het initiëren van projecten voor mensen die het lastig hebben of ondersteuning nodig hebben. “Ik wil deze mensen echt een stem geven”, zegt Lysbeth. Ze ervaart dit als mooi maar ook lastig werk. De kloof tussen arm en rijk wordt groter, mensen raken gemakkelijk verstrikt in een wereld vol bureaucratie. 

Lysbeth is een pionier. Ze wil altijd verandering in gang zetten. Zo werkt ze mee aan veel projecten en pilots, maar zet ze zich ook in om professionals te motiveren tot het leveren van maatwerk en hun talenten te vinden en te gebruiken.
Hobbels in het leven
In haar privéleven loopt ze in die periode tegen hobbels aan. Deze uitdagingen ziet Lysbeth - achteraf gezien - als noodzakelijk. Door tegenslagen te ervaren en de pijnlijke gevoelens die daarbij horen te doorstaan, heeft ze oude overtuigingen opgeruimd en keuzes gemaakt waardoor ze uiteindelijk de persoon is die ze is wil zijn. Een confronterende gebeurtenis op haar levenspad is het niet direct zwanger kunnen worden. Hierdoor komt ze terecht in de wetenschappelijke ziekenhuiswereld. Ook al laat het moederschap even op zich wachten, Lysbeth geeft aan: “Vanuit het diepste van mijn ziel voelde ik dat het goed zou komen.” Haar gevoel is juist. Ze raakt in verwachting van haar zoon Niek en er ontwaakt een oermoeder in haar. Lysbeth geniet op en top van het moederschap, het geeft haar kracht en zingeving. 

“Niets maakte mij gelukkiger dan de baby in de box, witte was aan de lijn, en verse appeltaart op vrijdagmiddag, als mijn man uit zijn werk kwam”, zegt Lysbeth lachend. Toch brengt het prille ouderschap haar en de vader van haar zoon niet dichter bij elkaar. De scheiding die volgt ziet ze als een tweede grote levenservaring. Na haar scheiding gaat ze met haar zoon in Leeuwarden wonen; ze wil laten zien dat ze goed voor zichzelf en haar kind kan kan zorgen. Ze zorgt voor een goed salaris, zekerheid en een mooi ingericht huis. Lysbeth: “Hoe hard het soms ook werken was, ik zorgde dat het voor de buitenwereld klopte.”
Nieuwe liefde

Als ze al zes jaar single-moeder is, ontmoet Lysbeth Wim op het Oerol op Terschelling. Ze worden verliefd. Ze laten een huis bouwen in een hypermoderne wijk in Leeuwarden, tot en met design keuken aan toe. Tot Lysbeth ontdekt dat ze alle drie hier niet gelukkig van worden. Ze kiezen ervoor om samen bij het bedrijf van Wim te gaan wonen. Wim heeft dan al 25 jaar een recreatiebedrijf in Broek, ‘Rufus aan het Water’. Lysbeth gaat bij de gemeente Súdwest-Fryslân werken en ze geven Rufus een nieuwe boost waardoor het recreatiebedrijf nog beter gaat lopen en het nog meer een plek is die past bij hen, en bij hun klanten.
Agressieve vorm van borstkanker
Alles lijkt voor de wind te gaan, tot Lysbeth - nu zo’n drie jaar geleden - een knobbeltje in haar borst ontdekt. Na onderzoek lijkt het niet verontrustend. Maar een halfjaar later blijkt dat de knobbel wel degelijk een snelgroeiende tumor is van zeer agressieve aard. 

Lysbeth: “Zodra je de diagnose krijgt, lijkt het of je leven wordt overgenomen door anderen. Artsen bepalen een behandeltraject en zo moet het gaan. Diep van binnen voelde ik dat ik vooral bij mijzelf wilde blijven. Ik wilde vertragen en ‘er echt mee zijn’. Voelen wat ik nodig had.” Ze start naast het wetenschappelijke traject direct met holystische therapie zoals acupunctuur, Chinese druppels, yoga, meditatie en innerlijk werk. Voor het behandeltraject in het ziekenhuis wordt ze verwezen naar het Antoni van Leeuwenhoek in Amsterdam, het ziekenhuis dat gespecialiseerd is in kanker. De chemotherapie kan gelukkig dicht bij huis in Sneek. Lysbeth vertelt: “Op een ochtend kwam ik binnen voor één van mijn chemotherapieën. Mijn bloedwaardes bleken niet goed, de verpleegkundige zei: ‘Ik moet even overleggen met de arts wat we gaan doen’.” Lysbeth zet grote ogen op en vervolgt haar verhaal: “Hallo, waarom wordt er niet overlegd met mij, de patiënt?” 

Voor iedere chemo raadpleegt ze haar lijf, wat maakt dat ze ook chemo’s heeft overgeslagen. Ze kiest uiteindelijk wel voor een operatie. Wonder boven wonder blijkt de tumor bijna volledig geslonken en kan Lysbeth, na vier weken dagelijkse bestraling, starten aan haar herstelproces.

Lichaamsgericht werk
Alles in haar lijf zegt dat ze zich volledig op zichzelf moet richten. Zekerheid en werk laat ze los. Ze weet, dat de kanker haar heel veel moois en diepe heling zal brengen. Angst voelt ze niet. Ze vertrouwt erop dat dit nodig is voor haar om een nieuwe keuze in  haar leven te maken: zich verder verdiepen in de achtergronden van adem, familiesystemen en ziekte. “Want,” zegt Lysbeth, “weet dat in iedere shit een parel zit”.
Haar hele leven al interesseert Lysbeth zich in lichaamsgericht en innerlijk werk. Zeker in haar beter worden van kanker ziet ze dat aandacht geven net zo goed, of soms zelfs beter helpt dan een pil, echter een pil is makkelijker te geven. Ze wil na haar ziekte niet terug naar haar oude werk. Ooit had ze als ingeving gekregen dat ze rond haar vijftigste levensjaar een goedlopende lichaamsgerichte coaching en counselingpraktijk zou hebben, iets wat ze twintig jaar geleden al wilde, maar waar de tijd toen niet rijp voor was. Nu wel, en ze zet jarenlange (werk)ervaring, opleidingen, interesses en al haar eigen ervaringen in om anderen te helpen en te begeleiden bij hun levenshobbels, zodat ook zij vrijer en fitter kunnen leven.
“Zoals je ademt, leef je”
Ze laat een mooie praktijkunit plaatsen naast hun huis en richt het sfeervol in. Met uitzicht op de natuur en de weilanden valt er bij binnenkomst een soort rust over je heen en die rust straalt Lysbeth zelf ook uit. Ze spreekt rustig en kiest zorgvuldig haar woorden. Ze houdt contact met haar lichaam om in te tunen of dat wat ze zegt klopt bij haar gevoel. In haar werk richt ze zich veelal op de ademhaling. 

“zoals je ademt, leef je “ appt ze mij nog na ons gesprek. Je ademhaling is er altijd. Door bewust te zijn van je ademhaling kun je heling en verandering in gang zetten. We leven in een maatschappij waar we erg van buiten naar binnen leven, terwijl het zo belangrijk is om weer van binnen naar buiten te leven. Zo kom je bij je kern, bij wie je in wezen écht bent. Wanneer je bent wie je bent, kun je meer plezier uit het leven halen en voller in het leven staan. Uit onze patronen, familiesystemen, overtuigingen en hoe je ademt, blijkt vaak dat veel mensen banger zijn voor het voluit leven, dan voor ziekte of de dood. 
Wounded healer
De ervaringen in haar leven hebben van Lysbeth een sterke en sensitieve vrouw gemaakt. Ze vertelt dat ze onlangs bij het VPRO-programma ‘Zomergasten’ de vooraanstaande psychiater Bessel van der Kolk zag spreken en die zei dat hij een ‘woundend healer’ is. Een term die ook bij Lysbeth Wiersma past. Kennis wordt wijsheid als je het zelf hebt geleefd. Haar tegenslagen zijn nodig geweest om van haar de helende coach te maken die ze nu is.

Beeld: Johan Brouwer
Tekst: Lotte van er Meij