Iris Noordzij uit Jubbega gaat tocht van 5.000 kilometer roeien

Met de langeafstandsroeisters Debby Bijl en Bettina de Wild uit Noord-Holland wil Iris proberen om het wereldrecord voor een boot van drie vrouwen te breken. Om dat te halen moeten de vrouwen binnen 48 dagen aankomen op het Caribisch eiland Antigua. Of het trio het haalt, hangt echter niet alleen van hun eigen inspanningen af, maar ook van weer en wind.

Geld ophalen

Noordzij stak vorig jaar ook al de Atlantische Oceaan over in een boot voor vier vrouwen en heeft dus de smaak te pakken. Onderweg wil het trio geld inzamelen voor de Mentelity Foundation van Bibian Mentel. ‘Bibian was een echte doorzetter. Haar voorbeeld houden we vast.’

‘Je leeft helemaal in het hier en nu als je over de oceaan roeit’, vertelt Iris Noordzij. ‘Het verleden telt niet en de toekomst begint pas over een paar duizend kilometer.’ Om het doel te halen houden de vrouwen een pittig roeischema aan. ‘Dagelijks is het schema twee uur roeien en één uur rust. In dat uur moeten we eten en drinken en ook klusjes aan de boot doen.’

Paar keer twee uurtjes slapen

‘s Nachts is er twee uren rust na één uur roeien. ‘Doorslapen kan niet, maar met een paar keer twee uurtjes slapen kom je er ook wel.’ Om ongelukken te voorkomen maken de vrouwen zich vast aan de boot, zodat ze weer makkelijk aan boord kunnen worden gehaald als er iemand over boord zou slaan.

Iris Noordzij is 54 jaar, maar ziet haar leeftijd niet als een bezwaar. ‘Het is een duursport. Als je ouder wordt, wordt het alleen maar beter, maar je moet het wel nu doen’, zegt ze als motivatie voor haar tweede oversteek over de Atlantische Oceaan op een roeiboot. ‘Het is een kwestie van gewoon doorgaan.’

Onderweg moeten de drie vrouwen zich met alles redden. Er gaat een uigebreide EHBO-doos mee en de vrouwen gaan ook oefenen in het hechten, mocht dat nodig zijn. Ook is er gereedschap aan boord om alles te kunnen repareren wat kapot kan gaan.

Er vaart geen volgboot achter de ‘Queen of Hearts’ aan. Wel is er iedere dag contact met de wedstrijdorganisatie en het eigen walteam. Iris Noordzij maakt zich niet al te druk over de mogelijke risico’s. ‘We zijn goed voorbereid. We denken in mogelijkheden en niet in risico’s.’