Kobus Jorna een halve eeuw vrijwilliger bij SV Mulier Witmarsum “Het is een deel van mij geworden”

WITMARSUM - Het is donderdagmiddag; de zon schijnt, maar de wolken stapelen zich dreigend op. 

De jeugd in Witmarsum is nog in geen velden of wegen te bekennen op het sportcomplex van SV Mulier. Wie wél op het sportcomplex te vinden is, is Kobus Jorna. De inmiddels 74-jarige Jorna is inmiddels vergroeid met de voetbalvereniging, waarvoor hij ruim een halve eeuw vrijwilligerswerk doet.

“Ik kwam hier te wonen vanwege het werk en uiteindelijk ben ik eigenlijk, op een paar maanden na, direct betrokken geweest bij Mulier”, vertelt Kobus Jorna. “Ik floot al wedstrijden bij de FVB (Friesche Voetbal Bond, toenmalige afdeling van de KNVB - red.) toen ik hier kwam wonen en ik werd gevraagd om leider te worden van de B1. Na wat jaren trainer en leider te zijn geweest kwam er een nieuwe uitdaging op mijn pad en inmiddels doe ik hier, samen met nog enkele andere vrijwilligers, het werk doordeweeks. Schoonmaken, zorgen dat het complex er goed bij ligt en soms nog eens wat andere taken. Inmiddels ben ik al bijna 51 jaar vrijwilliger. Een lange periode, maar het is dan ook een deel van mij geworden.”

MFC It Fliet

MFC It Fliet in Witmarsum, het sportcomplex waar SV Mulier gehuisvest is, heeft sinds 2008 een ingrijpende renovatie ondergaan. Een kunstgrasveld, nieuwe kleedkamers en een nieuwe kantine zijn hiervan het voorbeeld. Jorna hierover: “Als je ziet hoeveel mensen daar een bijdrage aan hebben geleverd, dan is mijn inschatting dat dat er ruim tachtig geweest zijn. De één heeft meer gedaan dan een ander qua uren, maar iedereen heeft zich ervoor ingezet. Dan mag je als vereniging blij zijn met zoveel vrijwilligers die iets voor de club terug willen doen. Allereerst hebben we de kleedkamers aangepakt en opgebouwd. Toen de bestuurskamer aan de beurt was werd er een tijdelijke bestuurskamer in één van de kleedruimten ingericht en toen deze af was kon ook de kantine worden gemaakt. Het is heel erg mooi dat we deze stap hebben kunnen maken qua accommodatie.”

Trainers

Op drie jaar na, SV Mulier kent zijn oorsprong in 1967, is Jorna lid geweest van de vereniging. De beste trainer vanuit zijn oogpunt is Johny Ligthart. “De ene trainer kan fantastisch trainen geven, de ander is bij de wedstrijden weer een betere coach. Als je het mij vraagt is Johny Ligthart een prima trainer. Hij kon goed met mensen omgaan, wist hoe hij spelers moest raken en had ook oog voor de mensen buiten het eerste team. Een leuke vent; hij is de enige trainer die hier ook zes jaar is geweest, als je het mij vraagt. Er is ook ooit een trainer geweest die na een periode nog niet meer mensen kende dan alleen de spelers en staf. Niet dat ik het hem kwalijk neem, hoor, maar dat past naar mijn idee niet zo goed bij Mulier.”

Aanpakken

“We hebben hier vier groepjes van drie. Zo hoef je eigenlijk maar één keer in de maand iets te doen. Ondanks dat we  trots zijn op de vereniging, zijn we hier wel bezig met aanpakken. Als er eens niet goed gras gemaaid is, en dat constateren we dan vrij snel, zijn er altijd wel mensen op het complex om dat op te lossen. Helaas is er nu weinig gespeeld, maar dat zegt niet dat we nu niets meer doen. In het verleden speelden we op gras, later op het kunstgrasveld. Moesten de reclameborden van het ene veld naar het andere. Ik zit in de sponsorcommissie en we hebben dat toen gedaan, de borden waar nodig vervangen en verplaatst. Het lijkt weinig, maar als je een heel veld wilt omlijsten met reclameborden, dan heb je het toch over mooi wat werk. Ben je toch snel een paar middagen mee bezig. Verder zijn er weer wat nieuwe sponsoren aangehaakt. Dat hebben we toch weer even gedaan.”

Zaterdag

Het gevoel van gemis dat veel amateurvoetballiefhebbers wel kennen is dat er in de weekenden geen echte wedstrijden zijn. Jorna: “Het is nu een periode waarbij het lastig is met sociale contacten. Zeker als je al jaren gewend bent om na een wedstrijd met een vast groepje een borreltje te drinken. Dat dat nu al een tijd niet kan is dat erg jammer. Nu ben ik ruim op tijd thuis, terwijl ik normaal altijd nog een drankje drink na de laatste wedstrijd en dan naar huis ga. Ik hoop dat we, mede door het vaccineren, snel weer zulke zaterdagen kunnen beleven. Hopelijk kunnen we snel weer genieten van wedstrijden.”

Zondag

“In Bolsward is er een nieuwe club ontstaan en die mogen niet op het complex daar, dus komen ze komend jaar hier spelen op zondag. Alleen maar goed voor ons als vereniging want het zijn extra inkomsten. Je moet elkaar daarin ook een beetje helpen, denk ik dan.

Ik zeg niet dat alles beter was vroeger, maar toen ik voorzitter was, gedurende dertien jaar overigens, zaten we nog gewoon thuis te vergaderen bij een bestuurslid. Het was een andere tijd, waarin je eigenlijk altijd automatisch wel iets deed voor de club. Tegenwoordig is dat wel anders, al mogen wij bij Mulier zeker niet klagen, als ik hoor her bij andere clubs gaat.”

Verwachtingen

“Sportief gezien hebben we jaren in de derde klasse gespeeld en zelfs in de tweede klasse. In de derde klasse hebben we altijd goed mee kunnen komen, maar na verloop van tijd werd de aanwas vanuit de jeugd kwalitatief misschien iets minder. Dan krijg je het lastig. Inmiddels spelen we, mede door corona en ‘overstappers van de zondag’ al een paar jaar in de vijfde klasse. In de komende jaren hoop ik dat we sportief gezien ook weer een stap kunnen maken naar de vierde klasse. Er komt wel wat jeugd aan, dus misschien kunnen we over een paar seizoenen weer wat verwachten”, besluit de clubman pur sang.

Door: Joeri van Leeuwen