Mijn voeten staan te trappelen en mijn hoofd draait overuren

columns
Afbeelding

INGEZONDEN-Een week even een time-out ,uit voorzorg om geen klanten van mij in de praktijk te willen besmetten voor een eventuele Corona.

In maart jl was het ondanks de enorme ernstige situatie in Friesland op tientallen besmetting na, bijna virus vrij. Dat is nu bij de tweede golf wel een ander verhaal. 

Bijna iedere dag hoor ik telkens dat het virus in Sneek c.q. rest van het Noorden is.

Via de juf van school, waar mijn man werkt, van klanten en daar weer bekenden van etc. Ik spring weer in de onrust modes, gelukkig nog geen angst klachten. Ik weet van de vorige keer hoe het toen is gegaan en dat het uiteindelijk allemaal wel weer goed komt. Ik voel enorme onrust, stress en frustratie van de wereld om me heen. Aan de ene kant positiviteit en aan de andere kant negativiteit.

Mijn lichaam is met een extra antenne uitgerust. En dan vooral op het gebied van voelen. Zo kan ik bevoordeeld op afstand voelen als een bekende niet lekker in zijn vel zit. Of als iemand beweert dat het heel goed met hem gaat, voel ik dat het niet zo is en een masker draagt. Dat ik een ruimte in ga en voel dat er net een ruzie is geweest. Tevens heb ik iets met zwangere vrouwen. Ik weet vaak al eerder dan de persoon in kwestie of die al zwanger is. Het antwoord is vaak nee ik ben niet zwanger, want de zwangerschapstest is negatief. Om vervolgens binnen 2 weken te zeggen: “Ja jij bent echt hooggevoelig. Ik ben zwanger!”

Ik was niet stoer en sterk

Vroeger vond ik mijn gevoeligheid een belemmering een zwakte. Ik was niet stoer en sterk. Mijn nuchtere moeder begreep mij niet en zei altijd tegen mij hou op met dat drama gedoe. Maar aan de andere kant voelde ze wel dat ik meer bescherming nodig had. Mijn vader hoefde ik maar in de ogen aan te kijken en zijn lichaamstaal was een en al gevoel. Wij snapten elkaar en nu nog meer dan toen. Hooggevoelig is niet aangeleerd het zit in de genen. En in dit geval van de familietak Antonides.

In mijn werk kan ik deze gevoeligheid nu goed gebruiken en weet ik vaak ook wie in mijn stoel of behandeltafel hooggevoelig is. En pas ik daar de behandeling op aan en weet ik dat klant een zachtere aanpak nodig heeft.

Al meer dan 10 jaar weet ik nu wat ik heb en hoe ik hier mee om moet gaan. Al blijft het wel oppassen om mezelf te beschermen tegen prikkels vanaf de buitenwereld. Daar zijn heel veel tips en adviezen voor. Mijn advies is doe wat voor jouw goed voelt en werkt. Bij mij is dat echt volledig in de rust, alleen zijn en opladen in de natuur.

Prikkels van buiten

Dat waren de prikkels van buitenuit. Dan bestaan er nog prikkels van binnen in mij. De niet te stuiten energie, creativiteit en gedachten sprongen. Ik sta te trappelen van ongeduld van de vele plannen, die ik in deze “vrije” week wil gaan doen. Te veel in te weinig tijd. Om vervolgens maar een paar projecten half te doen en niet tevreden te zijn over mezelf. Weer de was en huishouden niet op orde. Vanwege het dagdromen te laat op school komen. Een kind die Roos tegen mij zegt, omdat ik altijd in gedachten verzonken ben en niet meer op mama reageer. Ik traag reageer en soms heel impulsief reageer op iets wat mij interesseert. Slordige typfouten en spellingsfouten in mijn correspondentie had, maar de inhoud was altijd wel goed. Altijd moe na een grote groep mensen. Na verjaardagen en feesten moet ik een paar dagen in de totale rust alleen herstellen. Onhandig zijn over elk steentje struikelen en dingen uit je handen laten vallen.

Hierdoor heb ik een burn-out gehad en de diagnose was totale uitputting vanwege ADD. Makkelijk vertaald Alle Dagen Dromerig. Na 35 jaar wist ik eindelijk wat mij mankeerde, waarom ik anders was en reageerde. De weg naar herstel duurde even en ik moest anders gaan werken. Accepteren dat mijn hersenen anders werken en ik meer tijd nodig heb, omdat de prikkel overdraagt trager wordt verwerkt. Het is geen ziekte, het is niet aangeleerd en zeker ook niet een overtuiging wat sommige mij doen geloven. Het is wetenschappelijk bewezen dat mijn hersenen anders reageren. Een neuroloog heeft mij dat met een prachtige hersenscan laten zien.

Eerst denken dan doen

Kan jij je voorstellen hoe opgelucht ik was? Geen aanstellerij, geen smoesje en zeker ook niet dom. Vooral dat laatste was een grote opluchting. Ondanks mijn spoed H.A.V.O., hbo-opleiding en diverse opleidingen, voelde ik mij niet bijster intelligent.  Ik doe vaak stomme en vooral ondoordachte dingen. Soms pakt dat goed uit, maar soms pakt dat verkeerd uit. Dat heeft niks met intelligentie te maken. Hoe vaak heeft mijn vader wel niet tegen mij gezegd: “Eerst denken en dan doen”. Nog steeds na 46 jaar doe ik nog steeds eerst iets en denk ik daarna pas na.

Schrijven zorgt ervoor dat ik rust en orde in mijn hoofd krijg. Het allemaal even op een rijtje kan zetten. Wat is nu belangrijk en wat moet er nu gebeuren. Het schept wat orde in de chaos. Ik heb moeite om alle ballen de lucht in te houden. De hectiek van alle dag, parttime secretaresse zijn, eigen bedrijf massage & pedicure, huishouden runnen en allerbelangrijkste moeder zijn. En dan nog tijd voor jezelf,  familie en vrienden vrij maken. Denk heel herkenbaar voor veel werkende moeders/vaders.

Gelukkig heb ik in dit spaarzame vrije moment mijn creatieve brein volop de vrije loop kunnen laten gaan. De mooiste kant van ADD is de creatieve kant, alles van een andere kant kunnen bekijken, uniek zijn. Het is soms in deze hectische maatschappij wat lastig, maar het is ook een enorme kwaliteit als je er goed mee omgaat. Dan kan die prachtige creatieve brein zulke mooie dingen maken. Zoals een aantal bekende ADD-ers: Einstein, Van Gogh en Justin Timberlake.

Heb je vragen of wil je weten hoe ik met mijn ADD en hoog gevoeligheid omga? Neem gerust contact met mij op.

Een warme groet, Roos Antonides,